Μαρτυρία που μας έστειλε συμπολίτης και επιβάτης του ΟΑΣΘ

Αναδημοσιεύουμε σημερινό περιστατικό ακριβώς όπως στάλθηκε από συμπολίτη μας:

"Περιστατικό στη γραμμή 10: Βρισκόμουν στο μπροστινό μέρος του λεωφορείου και το ένα φύλλο της μπροστινής πορτας άνοιγε μεν αυτόματα αλλά δεν έκλεινε κι αυτόματα, όπερ σημαίνει πως χρειαζόταν ένα "χειροκίνητο" σπρώξιμο μετά από κάθε στάση. Αποφάσισα να το βγάλω φωτογραφία για να το ανεβάσω στην εκδήλωση της Πρωτοβουλίας, οπότε ο σχετικά νέος οδηγός μου απευθύνεται με σκωπτικό ύφος "Εντάξει το έβγαλες?"..."Ναι" του λέω και μου αποκρίνεται "Δηλαδή το χέρι σου δεν μπορείς να το βάλεις λίγο να μην κινδυνεύουμε, να βοηθήσεις την κοινωνία" και και και... Άρχισε κατόπιν να φωνάζει οπότε είχα ήδη χάσει
το δίκιο μου. Του είπα απλά "Δεν χρειάζονται φωνές για να με πείσετε πως έχετε δίκιο" και ξαναέβαλα τα ακουστικά.

Αν οι οδηγοί θεωρούν πως η εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού και των λεωφορείων επαφίεται στη συλλογική προσφορά και την κοινωνική αλληλεγγύη, γεγονός που θα με έβρισκε απόλυτα σύμφωνο βέβαια, τότε αποτελεί ευθύνη τους να στηρίξουν τα αιτήματα της πρωτοβουλίας!"